6 en 7 juni naar Potosí 4050 meter
We rijden van Uyuni naar Potosi.
We zien veel lama's en we stijgen tot 4050 m, dat betekent dat je niet te hard moet lopen want de lucht is ijl, de hoogste stad in Zuid-Amerika is Potosi . De bus moet een heel stuk omrijden omdat grote bussen niet door het centrum mogen. De bus stopt 2 blokken van ons hotel dat betekent ruim 2x100 m. lopen met koffer enz. dat is naar beneden geen probleem maar morgen wel want dan moeten we de zelfde weg weer omhoog met onze koffers. En er zijn hier helaas geen jongens die een centje bij willen verdienen met het vervoeren van onze koffers. We hadden nog tijd om het muntmuseum en de kathedraal te bezichtigen.
Casa Real de Moneda (muntmuseum) We krijgen een goede rondleiding, je moet extra betalen als je binnen wilt fotograferen, dus mag Ælse dat doen. Uitgebreid wordt er stilgestaan bij hoe vroeger de zilveren Spaanse munten geslagen werden en ook hoe slecht de werkomstandigheden waren van de arbeiders. Daarnaast was er een uitgebreide stenencollectie. Je kreeg te zien hoe in latere tijd de munten werden gemaakt.
We hebben nog een privé rondleiding gekregen door de kathedraal. De rondleiding was leuk maar in deze kerk was niet meer zo veel indrukwekkendst te zien (dat wil zeggen dat veel `gestolen` was of zo iets. Er was een klein gedeelte waar o.a. een president van Bolivia was begraven en nog een paar andere mensen die ons helaas niet zo veel zeiden, maar zo´n prive rondleiding is wel erg leuk.
Daarna lekker gegeten tegenover ons hotel en naar bed.
Vanochtend na een lekker ontbijt waren we om 9.00 u bij het Convento y Museo de Santa Teresa (Clarissenklooster) voor een Engelstalige rondleiding. De gids vroeg of we een rondleiding van 1 of 1 1/2 u wilden hebben. We zeiden 1 uur maar uiteindelijk waren we ruim 2 uur bezig, het was wel heel interessant. Het waren vooral vrouwen uit Europa (Spanje) die hier zaten en de bruidsschatten die ze het klooster moesten geven waren gigantisch. Daarnaast werden van de jurken van de nonnen de mooiste kazuifels gemaakt door de nonnen. Het haar van de nonnen werd gebruikt als pruik voor Mariabeelden. Ook werd er uitgebreid verteld dat heel vroeger de Clarissen geen andere mensen meer mochten zien. Dus bezoeken van familie waren achter een muur en ook bij de openbare kerkdiensten zaten ze zodanig dat niemand ze kon zien. Later is dat wel minder geworden en mag de familie hun religieuze zus wel bezoeken en zien. Daarna snel met een taxi richting het hotel maar eerst nog broodjes kopen voor de lunch op de binnenplaats van het hotel.
Om 13.45 met de bus naar Sucre daar zou deze avonds een straatrace zijn. Om 16.00 u waren we in het hotel. Op de kamer de vuile was gepakt en bij de receptie afgegeven. Daarna naar de supermarkt voor fruit, snoepjes en water. We konden nog net naar het hotel terug maar de politie begon al met het afzetten van straten rondom ons hotel en toen we richting een restaurant wilden gaan bleek dat onmogelijk dus maar een snelle hap gehaald en nu zitten we in het hotel en ronken de motoren langs ons. Maar het is pas 20.30
